- dingėti
- 1 dìngėti, -i (-a), -ėjo intr. impers. Š, dingė́ti, diñgi, -ė́jo J rodytis: Man dingi, t. y. man rodos, jog ryto bus giedra J. Man dingi, reik važiuoti tenai J. Dingė́jo širdy mano, kad taip bus, t. y. prijautė J. Dìnga man K. Manie ding, mylėti jau gana JD615.
Dictionary of the Lithuanian Language.